Wystawa Włoskie widoki Van Wittela 22 marca – 23 czerwca 2024 r
Urok zapierającego dech w piersiach piękna Włoch jest niezaprzeczalny dla każdego, kto kiedykolwiek postawił stopę na ich ziemi. Nic więc dziwnego, że wieki temu niezliczeni goście z Północy byli urzeczeni skąpanymi w słońcu krajobrazami ozdobionymi uroczymi miastami i miasteczkami. Ten czar, w połączeniu z artystycznymi doświadczeniami podróżujących spoza Alp, dał początek rozkwitowi włoskiego malarstwa wedutowego, gatunku słynącego z pieczołowitego przedstawiania miejskich widoków. Wśród cenionych postaci związanych z tym ruchem wyróżnia się Gaspar van Wittel, pieszczotliwie nazywany ojcem włoskiej szkoły wedutyzmu. Dziś zapraszamy Cię w niezwykłą podróż do serca kultury europejskiej, gdzie mistrzowskie pociągnięcia pędzla van Wittela uwieczniły jej niezrównane piękno w czternastu starannie dobranych dziełach.
Bogata historia europejskiego malarstwa pejzażowego sięga czasów starożytnych, kiedy to wczesne próby uchwycenia naturalnej scenerii można było zobaczyć na malowidłach ściennych znalezionych w Pompejach i Herkulanum. Jednak prawdziwy rozkwit przedstawień krajobrazowych nastąpił w epoce renesansu, pojawiając się zarówno w dziełach świeckich, jak i religijnych jako tło dla scen i postaci. Dopiero w XVII wieku krajobraz wyłonił się jako niezależny gatunek, w dużej mierze dzięki wkładowi holenderskich artystów, takich jak Johannes Vermeer i Jacob van Ruisdael. Artyści ci przesunęli uwagę od postaci i zwierząt, pozwalając samym krajobrazom zająć centralne miejsce i przekazać istotę swoich dzieł.
Gaspar van Wittel, artysta urodzony w połowie XVII wieku, odziedziczył techniki i podejście holenderskich mistrzów, którzy starali się wiernie przedstawiać malowane przez siebie miejsca. Jego rodzina mieszkała w Amersfoort, miasteczku niedaleko Utrechtu w północnej Holandii. Pod okiem Matthiasa Withoos, malarza znanego ze skrupulatnych przedstawień przedmiotów, roślin i zwierząt w krajobrazach, van Wittel doskonalił swoje umiejętności. Mając nieco ponad 20 lat wyruszył w podróż na południe w towarzystwie innego artysty z pracowni Withoos. Urzekające krajobrazy Włoch oczarowały go, co skłoniło go do osiedlenia się w Rzymie na prawie sześć dekad. W tym czasie umiejętnie wykonał weduty, które bezbłędnie łączyły precyzyjną topografię z eteryczną atmosferą, która wydawała się niemożliwa do uchwycenia.
Vanvitelli, artysta uznawany przez Włochów za swoje łacińskie imię, odegrał kluczową rolę w popularyzacji gatunku malarstwa, który odniósł niezwykły triumf w całej Europie. Jego arcydzieła bezbłędnie zaspokajały pragnienia osób wyruszających na słynną Grand Tour, transformacyjną wyprawę, która wpłynęła na charakter i preferencje estetyczne europejskiej elity.
Do artystów, którzy przyjęli artystyczne wizje Van Wittela i je rozwinęli, należeli Michele Marieschi (1710-1743), Antonio Canal (znany również jako Canaletto, 1697-1768) i jego bratanek Bernardo Bellotto (1722-1780), którzy mieli szczególnie silną połączenie z Zamkiem Królewskim.
Na wystawie znajduje się łącznie 14 starannie wybranych dzieł autorstwa Van Wittela. Kolekcja ta składa się z 13 obrazów i 1 rysunku, z których wszystkie przedstawiają głównie zapierające dech w piersiach widoki Rzymu i Neapolu. Te dwa miasta odgrywają znaczącą rolę w rozwoju artystycznej podróży Van Wittela.
Kuratorką wystawy jest Alicja Jakubowska.
22 marca – 23 czerwca 2024 r.
Pokój Oficerski i Sala Gwardii Konnej Koronnej
Wystawa włączona w Trasę Królewską
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca.
Warszawa info co dzień aktualne wiadomości Warszawa z ostatniej chwili.
Śledź na bieżąco co się dzieje w Warszawie, aktywna Warszawa, Warszawa atrakcje dla dzieci.
