Atopowe zapalenie skóry jest obecnie jedną z chorób cywilizacyjnych. Szacuje się, że objawy schorzenia występują u nawet jednej trzeciej populacji. Jest to choroba o podłożu genetycznym, a wywoływać ją może grupa alergenów mająca kontakt ze skórą, układem pokarmowym czy oddechowym.
Czym jest AZS i jakie są przyczyny choroby?
Jako AZS rozumiemy przewlekłe zapalenie skóry, którego charakterystycznym objawem jest świąd. Atakuje najczęściej twarz, okolice łokci i kolan oraz szyję. Schorzenie to nazywane też egzemą może przebiegać w okresach zaostrzenia i remisji objawów. Pierwsze objawy choroby najczęściej pojawiają się u dzieci. Są one znacznie bardziej narażone na wystąpienie objawów choroby niż osoby dorosłe. Choroba ma podłoże genetyczne, co oznacza, że możemy ją dziedziczyć. Do wystąpienia objawów zazwyczaj jest natomiast potrzebny kontakt z czynnikiem, który uaktywnia chorobę. Co ciekawe przyczyn choroby upatruje się również w czynnikach środowiskowych. W takich przypadkach nie ma mowy o dziedziczeniu choroby. Wynika ona bowiem z zetknięcia się z czynnikiem powodującym wystąpienie symptomów.
Czy AZS można skutecznie wyleczyć?
Ze względu na wieloczynnikowe i genetyczne podłoże choroby, nie jest ona w pełni uleczalna. W praktyce oznacza to, że podejmując się leczenia objawowego i unikając czynników zaostrzających stan chorego, możemy całkowicie wyeliminować objawy. Możemy cieszyć się zdrowiem i dobrym stanem skóry nawet przez długie lata. Osoba zagrożona wystąpieniem AZS powinna jednak podejmować odpowiednie czynności pielęgnacyjne celem zmniejszenia prawdopodobieństwa nawrotu choroby. Co ciekawe u osoby, która ma genetyczne predyspozycje do wystąpienia objawów choroby, mogą się one nie pojawić nawet przez całe życie. Wynika to z faktu, iż proces wystąpienia symptomów jest wieloczynnikowy i złożony.
Jakie środki podjąć, by złagodzić objawy?
Pomimo, że AZS jest chorobą nieuleczalną, można niemal całkowicie wyeliminować objawy, obierając właściwą ścieżkę leczenia przyczynowego i objawowego oraz wprowadzając odpowiednią pielęgnację do naszej codziennej rutyny. Leczenie przyczynowe możemy wdrożyć po postawieniu właściwej diagnozy. Sam proces terapeutyczny jest żmudny i wymaga wprowadzeniu wielu zmian. Oprócz możliwego zastosowania leków miejscowych i ogólnych, niezwykle ważna jest profilaktyka oraz łagodzenie objawów. To, jaka metoda leczenia będzie miała zastosowanie w konkretnym przypadku, zależy od aktywności zmian skórnych oraz tego, gdzie one występują. W związku z powyższym możliwe do zastosowania jest leczenie preparatami immunomodulującymi, przeciwhistaminowymi lub przeciwinfekcyjnymi. W niektórych przypadkach leczenie miejscowe to za mało i konieczne jest zastosowanie terapii ogólnoustrojowej. Polega ona najczęściej na zastosowaniu silniejszej terapii lekami glikokortykosteroidowymi, immunosupresyjnymi, lub polegającej na leczeniu biologicznym. Bez względu na formę leczenia, chory nieustannie musi pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji skóry. Należy stosować środki nawilżające, kojące i odbudowujące naturalną barierę ochronną skóry.
| Artykuł powstał przy współpracy z Febumed.com.pl |
