Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, działające nieprzerwanie od 1888 roku, należy do najstarszych i najważniejszych placówek etnograficznych w Europie. To nie tylko muzeum – to żywa przestrzeń spotkań kultur z całego świata, tworząca fascynującą mozaikę tradycji, wierzeń i codzienności różnych społeczności.

W jego bogatej kolekcji znajduje się ponad 81 tysięcy unikatowych eksponatów oraz blisko 276 tysięcy materiałów archiwalnych. Wśród nich można znaleźć:

barwne stroje ludowe z różnych regionów świata,
przedmioty codziennego użytku, które opowiadają o dawnych stylach życia,
artefakty rytualne i religijne, niosące głębokie znaczenia symboliczne,
narzędzia, ozdoby i rękodzieło, będące świadectwem ludzkiej kreatywności.

Każdy eksponat to opowieść – o wyobraźni, historii i różnorodności kulturowej, która kształtuje naszą tożsamość.

Godziny otwarcia:

Poniżej znajdziesz szczegółowe godziny otwarcia:

Dzień tygodnia	Godziny otwarcia
Wtorek, środa, czwartek, piątek	10:00 – 18:00
Sobota, niedziela	11:00 – 18:00

Państwowe Muzeum Etnograficzne - wystawy stałe

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie: Historia i misja muzeum

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie to instytucja z ponad stuletnią tradycją, której początki sięgają końca XIX wieku. Zostało założone z inicjatywy dwóch pasjonatów kultury – Jana Karłowicza i Jana Maurycego Kamińskiego – jako przestrzeń do dokumentowania i celebrowania bogactwa tradycji oraz kulturowej różnorodności świata.

Przełomowy moment nastąpił w 1921 roku, kiedy pod kierownictwem Eugeniusza Frankowskiego Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie przekształciło się w nowoczesną instytucję naukową. Od tego czasu nie tylko gromadzi zbiory, ale również prowadzi badania, edukuje i inspiruje – zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.

Powstanie i rozwój od 1888 roku

Rok 1888 to początek działalności Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Co ciekawe, jego pierwszą siedzibą był Warszawski Ogród Zoologiczny – nietypowe miejsce, które zapoczątkowało niezwykłą podróż przez kultury świata.

W 1896 roku muzeum przeniosło się do Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, co umożliwiło mu funkcjonowanie jako niezależna jednostka. Po zniszczeniach II wojny światowej, w 1959 roku instytucja znalazła nową siedzibę w odbudowanym gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego.

Nowa lokalizacja przyniosła szereg korzyści:

lepsze warunki ekspozycyjne,
możliwość intensyfikacji badań terenowych,
rozszerzenie działalności edukacyjnej,
zwiększenie zasięgu społecznego.

Rola Jana Karłowicza i Eugeniusza Frankowskiego

Jan Karłowicz, etnograf i muzykolog, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu tożsamości muzeum. Wniósł interdyscyplinarne podejście, łącząc badania nad zwyczajami z dokumentacją muzyki ludowej. Dzięki temu stworzył solidne fundamenty pod przyszłe działania instytucji.

Eugeniusz Frankowski, dyrektor w latach 1921–1939, nadał muzeum nowy kierunek rozwoju. Jego działania obejmowały:

rozpoczęcie badań terenowych,
organizację wystaw tematycznych,
nawiązywanie kontaktów międzynarodowych.

Dzięki jego wizji muzeum stało się nowoczesnym centrum naukowym – otwartym, dynamicznym i zaangażowanym w życie społeczne.

Obecne kierownictwo pod Magdaleną Wróblewską

W 2024 roku stanowisko dyrektora objęła Magdalena Wróblewska, która już wcześniej – w latach 2023–2024 – pełniła obowiązki dyrektora. Jej nominacja była naturalnym krokiem, a jej przywództwo wnosi do muzeum:

nową energię i świeże spojrzenie,
promocję dialogu międzykulturowego,
nowoczesne formy prezentacji zbiorów,
otwartość na różnorodność.

Jej wizja to muzeum jako przestrzeń spotkań, inspiracji i refleksji – dostępne zarówno dla mieszkańców Warszawy, jak i gości z całego świata.

Organizator: Samorząd Województwa Mazowieckiego

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie działa dzięki wsparciu Samorządu Województwa Mazowieckiego, który pełni rolę organizatora i zapewnia solidne zaplecze merytoryczne oraz finansowe. To partnerstwo umożliwia realizację ambitnych projektów, takich jak:

wystawy czasowe i stałe,
programy edukacyjne,
badania naukowe,
warsztaty i wydarzenia kulturalne.

Dzięki temu muzeum dynamicznie się rozwija, łącząc tradycję z nowoczesnością i odpowiadając na potrzeby współczesnych odbiorców – zarówno lokalnych, jak i międzynarodowych.

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie: Siedziba i architektura

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie to nie tylko przestrzeń wystawiennicza — to miejsce z duszą, które samo w sobie stanowi świadectwo historii. Mieści się w zabytkowym gmachu dawnego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przy ul. Kredytowej 1 — adresie, który łączy prestiż z głębokim znaczeniem kulturowym. Położone w samym centrum stolicy, muzeum przyciąga nie tylko swoją dostępnością, ale również podkreśla swoją rolę jako strażnik dziedzictwa narodowego.

Gmach Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego

Obecna siedziba Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie to perła XIX-wiecznej architektury, niosąca ze sobą ogromny ładunek historyczny. Budynek został zaprojektowany przez wybitnych architektów — Henryka Marconiego i Józefa Góreckiego — i powstał w latach 1854–1858 jako centrum finansowe ówczesnej Warszawy.

Choć zniszczony podczas II wojny światowej, w latach 70. XX wieku przeszedł gruntowną rekonstrukcję, która przywróciła mu dawny blask i przekształciła w nowoczesną przestrzeń muzealną. Dziś budynek łączy przeszłość z teraźniejszością — zarówno symbolicznie, jak i dosłownie.

Projekt architektoniczny Henryka Marconiego

Henryk Marconi to nazwisko doskonale znane każdemu miłośnikowi architektury. To właśnie on nadał gmachowi Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego jego niepowtarzalny charakter. Jego projekt łączy klasyczną elegancję z funkcjonalnością, tworząc przestrzeń, która do dziś zachwyca:

architektów — za kunszt i proporcje,
przechodniów — za estetykę i detal,
turystów — za historyczny kontekst,
mieszkańców — za obecność w miejskim krajobrazie.

Marconi, autor wielu prestiżowych realizacji w Warszawie, pozostawił po sobie dziedzictwo, które wciąż inspiruje i przypomina o złotej epoce miejskiej architektury. Gmach przy Kredytowej 1 to jeden z jego najważniejszych projektów.

Lokalizacja w centrum Warszawy

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie mieści się przy ul. Kredytowej 1 to więcej niż wygodna lokalizacja — to serce Warszawy. Bliskość takich miejsc jak:

Plac Małachowskiego,
Teatr Wielki,
Ogród Saski

sprawia, że muzeum naturalnie wpisuje się w kulturalny krajobraz miasta. Co więcej, dzięki tej centralnej pozycji instytucja nie tylko pielęgnuje tradycję, lecz także aktywnie uczestniczy w życiu społecznym i edukacyjnym stolicy.

Państwowe Muzeum Etnograficzne: Wystawy stałe

W Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie wystawy stałe to znacznie więcej niż tylko prezentacja przedmiotów. To zaproszenie do podróży przez świat tradycji, codziennych rytuałów i kulturowych opowieści. Każda z czterech głównych ekspozycji opowiada własną historię – pełną emocji, barw i symboli. To wędrówka przez czas i przestrzeń, która pozwala lepiej zrozumieć naszą tożsamość, korzenie i spojrzeć na siebie z nowej perspektywy.

Porządek rzeczy – codzienność w obiektach

“Porządek rzeczy” to wystawa, która pozwala spojrzeć na codzienne przedmioty z nowej perspektywy. Dzięki nietypowej klasyfikacji etnografa Piotra B. Szackiego, zwykłe obiekty – takie jak łyżka, dzbanek czy narzędzia rolnicze – zyskują nowe znaczenie. Pokazują one:

jak głęboko są zakorzenione w naszej kulturze,
jak odzwierciedlają styl życia i pracy,
jak wpływają na relacje międzyludzkie,
jak wiele mówią o człowieku i jego codzienności.

To przypomnienie, że nawet najprostsze rzeczy potrafią opowiadać o człowieku więcej, niż się wydaje. Wystarczy tylko się im uważnie przyjrzeć.

Galeria Koreańska – kultura i przestrzeń hanok

Galeria Koreańska przenosi zwiedzających do wnętrza tradycyjnego koreańskiego domu – hanok. Replika tej unikalnej architektury pozwala:

zobaczyć i poczuć codzienność w kulturze Wschodu,
zrozumieć, jak przestrzeń odzwierciedla filozofię życia,
doświadczyć spotkania kultur – Wschodu i Zachodu,
odkryć, że dom – niezależnie od miejsca – to symbol bezpieczeństwa, rodziny i tożsamości.

To przestrzeń, w której różnice kulturowe stają się pomostem, a nie barierą. Galeria Koreańska to nie tylko wystawa – to doświadczenie.

Afrykańskie wyprawy, azjatyckie drogi

Wystawa „Afrykańskie wyprawy, azjatyckie drogi”, prezentowana w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie od października 2020 roku, w 2024 stała się punktem wyjścia do nowych refleksji i działań, które pozwalają spojrzeć na reprezentację dziedzictwa kulturowego Afryki i Azji z zupełnie innej perspektywy.

Państwowe Muzeum Etnograficzne: Wystawy czasowe i wydarzenia specjalne

W Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie to właśnie wystawy czasowe i wydarzenia specjalne stanowią serce całej oferty kulturalnej. Przyciągają nie tylko mieszkańców stolicy, ale również podróżników z całego świata. Regularnie organizowane ekspozycje i unikalne wydarzenia pozwalają zanurzyć się w świat kultur, tradycji oraz współczesnych zjawisk społecznych – zarówno tych znanych, jak i zupełnie nieoczywistych.

Jednym z najbardziej wyczekiwanych punktów w kalendarzu muzeum jest coroczny Przegląd Filmów Etnograficznych „Oczy i Obiektywy”. To nie tylko festiwal filmowy – to zaproszenie do refleksji nad różnorodnością ludzkich doświadczeń, spojrzenie przez obiektyw kamery na świat, który często umyka codziennemu spojrzeniu.

Afrotopie – afrofuturystyczne narracje

“Afrotopie – afrofuturystyczne narracje” to podróż w przyszłość zakorzenioną w afrykańskiej tożsamości. Wystawa, przygotowana przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, łączy technologię, sztukę i historię w jedną, spójną wizję – alternatywną, ale niezwykle realną.

Afrofuturyzm, będący osią tej ekspozycji, to nie tylko estetyka. To sposób myślenia, odzyskiwania głosu i budowania nowych narracji. Wystawa inspiruje, zaskakuje i prowokuje do refleksji

Przegląd Filmów Etnograficznych „Oczy i Obiektywy”

Coroczny Przegląd Filmów Etnograficznych „Oczy i Obiektywy”, odbywający się w sali Kino Antropos w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, to uczta dla miłośników kina dokumentalnego, antropologii i kultury w szerokim ujęciu.

W programie znajdują się filmy z różnych zakątków świata, m.in.:

opowieści o rdzennych społecznościach Amazonii,
współczesne historie migracyjne,
dokumenty poruszające kwestie tożsamości,
filmy analizujące globalne przemiany społeczne.

Każdy seans to osobna podróż, która otwiera oczy na nieznane perspektywy.

To jednak nie tylko projekcje. W ramach wydarzenia odbywają się również:

spotkania z twórcami,
panele dyskusyjne,
warsztaty tematyczne.

To przestrzeń, w której można spojrzeć na świat z zupełnie innej perspektywy.

Państwowe Muzeum Etnograficzne: Edukacja i działalność kulturalna

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie to nie tylko kolekcja eksponatów – to dynamiczne centrum edukacyjne i kulturalne, w którym wiedza spotyka się z pasją. Działalność edukacyjna i kulturalna stanowi fundament misji tej instytucji, oferując szeroką gamę programów dla różnych grup wiekowych i zainteresowań.

Wśród propozycji muzeum znajdują się:

Lekcje muzealne – angażujące zajęcia dla szkół i grup zorganizowanych,
Tematyczne cykle spotkań – dla dorosłych i młodzieży,
Kreatywne warsztaty – rozwijające umiejętności i wyobraźnię,
Programy rodzinne – łączące pokolenia poprzez wspólne odkrywanie kultur.

Oferta jest dostępna dla każdego – niezależnie od wieku czy poziomu wiedzy. To dopiero początek fascynującej przygody z kulturą!

Muzeum dla Dzieci – interaktywna nauka

Muzeum dla Dzieci to wyjątkowa przestrzeń zaprojektowana z myślą o najmłodszych. Kolory, dźwięki i możliwość samodzielnego odkrywania sprawiają, że nauka staje się przygodą, a nie obowiązkiem.

Dzieci uczą się poprzez:

zabawę i ruch,
eksperymentowanie i dotyk,
interaktywne wystawy,
angażujące zajęcia rozwijające ciekawość i otwartość.

To idealne miejsce, by zaszczepić pasję do poznawania świata – zarówno w murach muzeum, jak i poza nimi.

Lekcje muzealne dla szkół i grup

Lekcje muzealne to propozycja dla szkół i grup zorganizowanych, które chcą wyjść poza schemat tradycyjnej edukacji. Zamiast siedzenia w ławkach – doświadczenie i autentyczne historie, zamiast podręczników – prawdziwe przedmioty z różnych kultur.

Uczestnicy mają okazję:

dotknąć tradycyjnych przedmiotów codziennego użytku,
poznać kontekst kulturowy eksponatów,
uczestniczyć w interaktywnych zajęciach,
doświadczyć nauki, która zostaje w pamięci na długo.

To nie tylko lekcja – to przygoda edukacyjna, która inspiruje i rozwija.

Popołudnia w Muzeum – cykl spotkań edukacyjnych

Popołudnia w Muzeum to cotygodniowe spotkania odbywające się w każdą środę. To czas na refleksję, inspirację i dialog – idealny dla tych, którzy chcą poszerzać horyzonty w przyjaznej atmosferze.

Każde spotkanie to:

nowy temat – od tradycji po współczesność,
różnorodna forma – wykład, warsztat, prezentacja,
otwarta przestrzeń do rozmowy i wymiany myśli,
możliwość nauki przez doświadczenie.

Dla miłośników kultury i wiedzy – to obowiązkowy punkt tygodnia.

GLINA LAB – warsztaty ceramiczne

GLINA LAB to cykl bezpłatnych warsztatów ceramicznych dla osób, które chcą tworzyć własnymi rękami i odkrywać radość płynącą z pracy z gliną. To połączenie tradycyjnych technik rzemieślniczych z nowoczesnym podejściem do sztuki użytkowej.

Podczas warsztatów uczestnicy:

poznają podstawy pracy z gliną,
eksperymentują z formą, fakturą i kolorem,
rozwijają kreatywność i wyobraźnię,
tworzą unikalne przedmioty użytkowe i artystyczne.

To miejsce, gdzie rękodzieło spotyka się z pasją – i tak, to naprawdę świetna zabawa!

Kino Antropos – filmy o kulturze i antropologii

Kino Antropos to filmowa odsłona misji edukacyjnej muzeum. To nie jest zwykłe kino – to przestrzeń, w której kultura i antropologia ożywają na ekranie poprzez starannie dobrane filmy dokumentalne, animacje i produkcje poruszające ważne tematy społeczne i etnograficzne.

Po seansach często odbywają się:

spotkania z ekspertami,
rozmowy z reżyserami i badaczami,
dyskusje z publicznością,
wymiana refleksji i poglądów.

Jeśli szukasz kina z treścią, duszą i możliwością dialogu – właśnie je znalazłeś.

Projekty badawcze i publikacje

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie to nie tylko instytucja gromadząca dziedzictwo kulturowe, ale również aktywny ośrodek badań, interpretacji i popularyzacji etnografii. Działania te realizowane są poprzez liczne projekty badawcze oraz publikacje – zarówno naukowe, jak i popularnonaukowe. Dzięki nim zbiory muzealne nieustannie się rozwijają, a wiedza o kulturze trafia do coraz szerszego grona odbiorców.

Współpraca z badaczami z Polski i zagranicy owocuje unikalnymi inicjatywami dokumentującymi i interpretującymi złożone zjawiska kulturowe – zarówno te historyczne, jak i współczesne. Takie działania sprawiają, że etnografia staje się dziedziną dynamiczną, bliską codziennemu doświadczeniu.

Wiślana Ekspedycja Etnograficzna – dokumentacja dziedzictwa Mazowsza

Jednym z najbardziej inspirujących projektów realizowanych przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie jest Wiślana Ekspedycja Etnograficzna. To interdyscyplinarna inicjatywa edukacyjno-badawcza, która łączy terenową dokumentację dziedzictwa kulturowego Mazowsza z promocją idei mikropodróży – odkrywania tego, co bliskie, choć często niedostrzegane.

Projekt realizowany jest we współpracy z Dzielnicą Wisła, co umożliwia nie tylko rejestrowanie lokalnych tradycji, ale również aktywizację mieszkańców w procesie ich ochrony i przekazywania kolejnym pokoleniom. To właśnie ten aspekt czyni ekspedycję wyjątkową – buduje mosty między przeszłością a teraźniejszością i tworzy wspólnotę.

Wiślana Ekspedycja to nie tylko badania terenowe, ale także działania edukacyjne i integracyjne, takie jak:

warsztaty tematyczne dla dzieci i dorosłych,
spotkania z lokalnymi twórcami i rzemieślnikami,
inicjatywy promujące lokalną tożsamość,
prezentacje wyników badań w formie wystaw i publikacji.

Uczestnicy projektu mają okazję spojrzeć na Mazowsze oczami jego mieszkańców, co często prowadzi do odkrycia na nowo zapomnianych tradycji. Przykładem może być udokumentowanie tradycyjnych technik wikliniarskich, które dzięki ekspedycji zyskały nowe życie i zostały ponownie włączone do lokalnej narracji kulturowej.

Czasopismo „Etnografia Nowa” – antropologia współczesna

Od 2009 roku Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie wydaje naukowe czasopismo „Etnografia Nowa”, które stanowi platformę wymiany myśli, badań i refleksji nad współczesną antropologią. Publikacja ta prezentuje aktualne analizy, interdyscyplinarne podejścia i nowe spojrzenia na kulturę – zarówno z perspektywy humanistyki, jak i nauk społecznych.

„Etnografia Nowa” wyróżnia się:

łączeniem klasycznych metod badawczych z nowoczesnymi narzędziami analizy,
otwartością na różnorodne perspektywy kulturowe i społeczne,
publikowaniem tekstów zarówno doświadczonych badaczy, jak i młodych naukowców,
angażowaniem się w aktualne debaty społeczne i kulturowe.

W jednym z ostatnich numerów opublikowano analizę zjawiska „turystyki nostalgicznej” w Europie Środkowo-Wschodniej. To doskonały przykład, jak przeszłość wpływa na współczesne wybory i praktyki kulturowe. Czasopismo nie tylko dokumentuje zmiany, ale również zachęca do krytycznego spojrzenia na otaczający nas świat – co w dzisiejszych czasach jest szczególnie cenne.

Państwowe Muzeum Etnograficzne: Kolekcje i zbiory muzealne

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie może poszczycić się imponującymi zbiorami, które stanowią serce tej instytucji. Są one bogate, różnorodne i starannie pielęgnowane, a wśród nich szczególne miejsce zajmuje kolekcja słowacka — jedna z najbardziej barwnych i wartościowych.

W kolekcji tej znajdują się m.in. tradycyjne stroje, misternie zdobione pisanki oraz ludowe rzeźby. Każdy z tych eksponatów to nie tylko przedmiot, ale fragment kultury i opowieść o Słowacji. Dzięki starannej konserwacji i przemyślanej prezentacji, muzeum umożliwia nie tylko ich podziwianie, ale również głębsze zrozumienie dziedzictwa naszych południowych sąsiadów. To doświadczenie, które można niemal poczuć na własnej skórze.

Kolekcja słowacka – stroje, pisanki i rzeźby

Kolekcja słowacka to prawdziwa perła wśród eksponatów warszawskiego muzeum. Znajdują się w niej:

Barwne stroje ludowe – odzwierciedlające lokalne tradycje i estetykę,
Ręcznie malowane pisanki – pełne symboliki i kunsztu artystycznego,
Ludowe rzeźby – przedstawiające postacie, sceny i motywy religijne oraz obyczajowe.

Każdy z tych przedmiotów niesie ze sobą opowieść — o codziennym życiu, świętach, rytuałach, wierzeniach i ludziach. Dla badaczy to bezcenne źródło wiedzy, dla pasjonatów kultury – inspiracja, a dla zwiedzających – niezwykła podróż w czasie i przestrzeni. Choć świat, z którego pochodzą te eksponaty, może wydawać się odległy, jego echo wciąż brzmi w naszej wyobraźni i potrafi poruszyć.

Jacki jabłonkowskie – tradycyjny strój z Czech

Jacki jabłonkowskie, czyli tradycyjny strój ludowy z czeskiego Jabłonkowa, to jeden z najbardziej intrygujących elementów kolekcji słowackiej. Został odtworzony z niezwykłą precyzją i zachwyca:

detalem – bogactwem haftów i zdobień,
kolorem – intensywną, symboliczną paletą barw,
formą – charakterystycznym krojem i układem elementów stroju.

To nie tylko piękny ubiór, ale także opowieść o tożsamości, lokalnych zwyczajach i estetyce czeskiej prowincji. Dla współczesnego widza może być zaskoczeniem, jak wiele potrafią powiedzieć tkanina, krój czy haft.

System Musnet – cyfrowy katalog zbiorów

W dobie cyfrowej transformacji Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie aktywnie odpowiada na nowe potrzeby, wdrażając system Musnet — nowoczesny katalog cyfrowy zbiorów. To narzędzie, które:

usprawnia pracę muzealników poprzez lepsze zarządzanie eksponatami,
umożliwia odwiedzającym przeszukiwanie zbiorów online, niezależnie od miejsca i czasu,
zapewnia dostęp do historii i kontekstu każdego eksponatu, wzbogacając doświadczenie zwiedzania.

Co istotne, digitalizacja obejmuje również kolekcję słowacką. Dzięki temu możliwe jest prowadzenie badań zdalnie, a edukacja zyskuje nowy, interaktywny wymiar.

Jedno z największych muzeów etnograficznych w Europie

Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie (PME) to wyjątkowe miejsce na mapie kulturalnej Europy. Należy do największych muzeów etnograficznych na kontynencie, a jego bogate zbiory – obejmujące tysiące unikatowych przedmiotów z całego świata – przyciągają nie tylko miłośników historii i antropologii.

To jednak znacznie więcej niż tradycyjne muzeum. PME to dynamiczne centrum kultury, które nie ogranicza się do prezentowania eksponatów. Aktywnie interpretuje dziedzictwo ludowe, nadając mu nowe znaczenia i konteksty. Dla badaczy, nauczycieli, podróżników i wszystkich ciekawych świata to inspirująca podróż dookoła globu – bez opuszczania Warszawy. To właśnie ta unikalna formuła czyni muzeum tak wyjątkowym.

Rola w popularyzacji kultury ludowej i etnografii

Jednym z głównych celów PME jest upowszechnianie kultury ludowej i wiedzy etnograficznej w sposób angażujący i zapadający w pamięć. Muzeum realizuje tę misję poprzez różnorodne działania edukacyjne i kulturalne:

Wystawy tematyczne – starannie zaprojektowane ekspozycje, które ukazują bogactwo tradycji i obyczajów z różnych stron świata.
Interaktywne warsztaty – umożliwiające bezpośredni kontakt z rzemiosłem, muzyką czy kuchnią ludową.
Wykłady i spotkania – prowadzone przez ekspertów, badaczy i pasjonatów kultury.
Programy edukacyjne – skierowane do szkół, rodzin i grup zorganizowanych, dostosowane do różnych grup wiekowych.

Przykładem takiej inicjatywy jest wystawa poświęcona kulturze Saamów – rdzennych mieszkańców północnej Skandynawii. Dzięki niej odwiedzający mogą niemal poczuć, jak surowy klimat i dzika przyroda kształtują styl życia, wierzenia i tożsamość tej społeczności. To nie tylko nauka – to budowanie mostów międzykulturowych, które pozwalają spojrzeć na świat z innej perspektywy i zadać sobie pytanie: kim jesteśmy w tej wielobarwnej mozaice ludzkości?

Państwowe Muzeum Etnograficzne otwarte na świat

PME to instytucja o globalnym spojrzeniu, która aktywnie uczestniczy w międzynarodowym dialogu kulturalnym. Współpracuje z muzeami, uczelniami i organizacjami z całego świata – od Azji, przez Afrykę, aż po Amerykę Południową. W ramach tej współpracy realizowane są:

Wspólne projekty badawcze – umożliwiające wymianę wiedzy i doświadczeń międzykulturowych.
Międzynarodowe wystawy – prezentujące dziedzictwo różnych społeczności w nowym kontekście.
Programy edukacyjne – prowadzone we współpracy z partnerami zagranicznymi.
Wymiana eksponatów i kuratorów – wzbogacająca perspektywę muzealną i otwierająca na nowe narracje.

Efektem tej działalności jest nie tylko wzbogacenie kolekcji o nowe historie i perspektywy, ale także promowanie wartości takich jak otwartość, empatia i szacunek dla różnorodności. W świecie, który zmienia się szybciej niż kiedykolwiek wcześniej, takie podejście staje się nie tylko misją muzeum, ale również ważnym głosem w globalnej rozmowie o budowaniu wspólnoty ponad podziałami. PME pokazuje, że można żyć razem – z ciekawością, a nie lękiem.